Ամելի

Ամելի Պուլենն իր մանկությունն անցկացրել է մտացածին աշխարհում ու մենակության մեջ։ Նա մշտապես երազում է և զրուցում իր հորինված ընկերոջ՝ կոկորդիլոսի հետ[17]։ Նրա հայրը՝ Ռաֆայել Պուլենը, սխալմամբ նրա մոտ ախտորոշում է սրտի արատ․ հայրը դստեր հետ քիչ ժամանակ էր անցկացնում, այդ պատճառով էլ ամենամսյա բժշկական զննության ժամանակ Ամելին հուզվում էր, ինչի հետևանքով նրա սիրտն սկսում էր արագ աշխատել։ Ամելին ստիպված էր տանը կրթություն ստանալ՝ զրկված լինելով մյուս երեխաների հետ շփման հնարավորությունից։

Ամելիի մայրը՝ Ամանդինա Պուլենը, զոհվել է․ Նոտր Դամից դուրս գալիս տաճարի տանիքից նրա վրա է ընկել կանադացի ինքնասպան-զբոսաշրջիկը։ Պուլենների այգում ստեղծվում է փոքրիկ դամբարան Ամանդինայի աճյունի համար։ Դառնալով չափահաս՝ Ամելին հեռանում է հայրական տնից։ Նա աշխատում է Մոնմարտրում՝ «Երկու ջրաղաց» սրճարանում։ Մի քանի անգամ նա փորձել է սիրային հարաբերություններ հաստատել տղամարդկանց հետ, սակայն նրա փորձերը «եղել են ոչ համոզիչ»։

Ամելին վառ երևակայություն ունի և կարողանում է ուրախանալ առօրյա մանրուքներով, օրինակ՝ ձեռքը լոբով պարկի մեջ մտցնելիս։ 1997 թվականի օգոստոսի 30-ին՝ արքայադուստր Դիանայի զոհվելու օրը[18], նրա կյանքը փոխվում է․ Ամելին իր տան լոգասենյակում պատահաբար գտնում է թաքստոց, որտեղ թիթեղյա տուփում պահված են անագե արձանիկներ, ապակե գնդիկներ ու մանկական այլ գանձեր։