Տատյանան անողոք ու հզոր կին է։ Շատ տարիներ առաջ նա գավառական քաղաքից եկավ Մոսկվա և ամեն ինչի հասավ ինքնուրույն՝ շնորհիվ իր երկաթե բռնակալության և կծու բնավորության: Տատյանայի համար հիմնական կանոններն են՝ «ոչ մեկին մի վստահիր, ոչ մեկին մի խղճացիր, ոչ մեկին մի՛ ներիր և մի՛ կաղացիր բարությունից»։ Ընտանիք ու երեխա չկա։

Մի օր իր հայրենի քաղաք այցելության ժամանակ Տատյանան հանդիպում է իր զարմուհուն՝ Ալենային, որին նա ընդհանրապես չի հիշում։ Տատյանան որոշում է աղջկան «ճիշտ» դաստիարակել և նրան տանում է Մոսկվա։

Հեղբոր աղջիկը Տատյանայի լրիվ հակառակն է։ Ալենան օգնում է բոլորին, ներում է վիրավորանքները, և եթե նույնիսկ խաբվում է, նա չի կորցնում վստահությունը մարդկանց նկատմամբ։ Մորաքույր Տանյան չի կարող «վերադաստիարակել» աղջկան և նրան դարձնել կոշտ, անողոք բիզնեսի օգնական և իրավահաջորդ: Տատյանայի զարմուհին և նախկին ամուսինը՝ Անատոլին, կարծում են, որ գործարար կնոջ քողի տակ կա բարի և համակրելի հոգի: Հանկարծ Տատյանայի կյանքում սկսվում է մութ շարանը՝ սիրեկանը թողնում է նրան, բիզնեսում խնդիրներ են սկսվում։ Կին հուսահատության եզրին. Դժվար պահերին նրան օգնության են գալիս «անհույս» Ալենան և նրա նախկին ամուսինը՝ կյանքի «սխալ» հասկացողությամբ։

Կկարողանա՞ Ալենան վերակենդանացնել բարության և սիրո ուժը Տատյանայում։ Իսկ եթե «երկաթե տիկնոջ» սիրտը վերջապես կարծրանա և ընդմիշտ չարանա։