Անհաշտ պայքարի մեջ են մտնում տրամագծորեն հակառակ նկրտումներ ունեցող երկու հոգի. Ոստիկան Ֆրենկ Քոնորը կանգնած է դժվար երկընտրանքի առաջ. Մի կողմից՝ նրա որդին մահացու հիվանդ է և ոսկրածուծի փոխպատվաստման կարիք ունի։ Բայց մյուս կողմից, միակ հարմար դոնորը՝ Փիթեր Մաքքեյբը՝ դաժան մարդասպանը, որը դատապարտվել է մահապատժի, փախչում է հիվանդանոցից, որտեղ նրան տարել են բանտից։

Եթե Ֆրենկը կատարի իր պարտականությունը մինչև վերջ, հանցագործը կմահանա, և ապա դժբախտ երեխան դատապարտված է: Նա կարող է փրկել որդու կյանքը միայն մարդասպանի կյանքը փրկելով, իսկ այս արյունալի դրամայում նա դաշնակիցներ չունի՝ նրա դեմ են և՛ հանցագործը, և՛ ոստիկանները։ Ի վերջո, և՛ Քոնորը, և՛ Մաքքեյբը նույն նպատակն են հետապնդում՝ գոյատևել, միայն եթե առաջինը փրկի ուրիշի կյանքը, ապա երկրորդը փրկի իրենը։

Այս բարոյական խնդիրը կարող է լուծվել միայն զենքի օգնությամբ. ահա թե ինչպես է մեծ մարտաֆիլմը բխում է հոգեբանական դրամայից. Գորդյան հանգույցը պետք է կտրվի սրով։ Որպեսզի մեկը փրկվի, շատերը պետք է կորչեն...