Նախքան ավտովթարը, որը սպանեց հորը, Քեյլի և նրա ընտանիքի կյանքը ծայրամասային դրախտ էր. երջանիկ ընտանիք, որն ապրում էր գեղեցիկ երկհարկանի տանը՝ շրջապատված բնության գրկում: Սակայն հոր մահից հետո կյանքը փոխվեց։ Ավելին, երբ Քեյլի դպրոցի ուսուցիչներից մեկը անզգույշ կատակում է իր հոր մասին, Քեյլը նրան այնպես կպատասխանի, որ նա կհայտնվի դատարանում։

Նա դատապարտված է տնային կալանքի. նա պետք է կրի թեւնոց իր կոճին, որը զգուշացնում է ոստիկանությանը, եթե տնից երեսուն մետրից ավելի հեռանա։ Հիմա նա խելագարվում է սեփական տանը, մինչդեռ մայրը փորձում է ծայրը ծայրին հասցնել՝ աշխատելով գրեթե շուրջօրյա։

Տան պատուհանները դառնում են նրա աշխարհը։ Նա չի ցանկանում զբաղվել իր զգացմունքներով, քանի որ դա չափազանց ցավալի է նրա համար: Այսպիսով, նա սկսում է նայել շուրջը, ուսումնասիրել այլ մարդկանց ցավն ու ողբերգությունները, նրանց հարաբերությունների ձևավորումն ու քայքայումը: Եվ այդ ընթացքում նա գտնում է այն մարդուն, ում կարծում է, որ մարդասպանն է: