Ֆիլմի գլխավոր հերոսը՝ Փոլ Քոնրոյը, ուշքի է գալիս և հայտնաբերում, որ նրան թաղել են դագաղում, որում աստիճանաբար վերջանում է թթվածնի պաշարը։ Իր մոտ նա ունի միայն կրակայրիչ և բջջային հեռախոս։ Նա զանգում է բազմաթիվ ամերիկյան ֆեդերալ ծառայություններ՝ փորձելով ելք գտնել ստեղծված իրավիճակից։

Հեռախոսազրույցներից պարզ է դառնում, որ Փոլը «CRT» ընկերության հետ պայմանագրով աշխատում է վարորդ Իրաքում։ Նրանք հայտնվել էին շրջափակման մեջ, և համարյա բոլոր ամերիկացիներին գնդակահարել են, իսկ Փոլը կորցրել է գիտակցությունը և այնուհետև հայտնվել դագաղում։ Հանկարծ զանգահարում է արաբական արտասանությամբ խոսող մի մարդ։

Պարզվում է, որ այն ընթացքում, երբ Փոլը եղել է անգիտակից վիճակում, ահաբեկիչները թաղել են նրան և այժմ պահանջում են 2 ժամվա ընթացքում իրենց հաշվին փոխանցել 5 միլիոն ամերիկյան դոլլար։ Փոլը նաև պետք է իր հեռախոսի վրա տեսագրեր իր կարգավիճակը և հայտներ այն ահաբեկիչներին, սակայն նա կապվում է ԱՄՆ պետական դեպարտամենտի հետ և հայտնում նրանց ահաբեկիչների մասին։

ԱՄՆ պետդեպարտամենտը հրաժարվում է վճարել փրկագինը և ասում է, որ նա կապվի ոմն Դեն Բրեների՝ Իրաքում պատանդ ընկնելու դեմ պայքարի ղեկավարի հետ։ Բրեները համաձայնվում է օգնել, բայց նրան ժամանակ է անհրաժեշտ, որպեսզի կարողանա պարզել ահաբեկիչների հեռախոսահամարը և ժամանել վայր։ Փոլը հարցնում է Բրեներին, թե քանի մարդու է նա փրկել իր ծառայության ընթացքում, իսկ Բրեները պատասխանում է, որ ոչ շատերին, սակայն նշում է մի անուն՝ Մարկ Ուայտ։