Պատմվածքի գլխավոր հերոսուհին Վարվառա Իվանովնա Սլուցկայան է։ Նախկին ուսուցիչ, այժմ թոշակառու. Նա սիրում է Ագաթա Քրիստիի դետեկտիվ պատմություններ կարդալ և քիթը խոթել ամենուր: Վարվառա Իվանովնան որդու՝ Ռոմանի և նրա կնոջ՝ Ալենայի հետ տեղափոխվում է բնակարան՝ օգնելու մեծացնել իրենց թոռներին՝ Գոշային և Լիզային: Սկզբում Վարվառա Իվանովնայի հարաբերությունները հարսի հետ այնքան էլ հարթ չեն ընթանում. երկու տնային տնտեսուհիները «նույն խոհանոցում» միշտ դժվարությամբ են յոլա գնում։ Բացի այդ, Վարվառա Իվանովնան ունի թոռներին մեծացնելու իր տեսակետներն ու մեթոդները։

Ալենան կարծում է, որ դրանք չափազանց փափուկ են։ Մի օր Վարվառա Իվանովնան վերադառնում էր տուն և վերելակում գտավ իր հարևանի մարմինը։ Գործը վարում է Ներքին գործերի վարչության քննիչ, Սլուցկի զույգի հարեւան և ընկեր Իվան Բոլոտնիկովը։ Բնականաբար, անհանգիստ Վարվառա Իվանովնան սկսում է իր հետաքննությունը։ Դրանում նրան օգնում է մեկ այլ հարևան՝ թոշակառու և հակահետախուզության ակադեմիայի նախկին ուսուցիչ՝ Վյազմին: Անզուսպ էներգիան, բնածին հետաքրքրասիրությունը՝ զուգորդված տարեց ուսուցչի նրբանկատությամբ և, իհարկե, դետեկտիվ ժանրի մանրակրկիտ իմացությամբ Վարվառա Իվանովնային թույլ են տալիս հանցագործությանը մի փոքր այլ տեսանկյունից նայել, քան քննիչները...